Momenteel hebben we het G-team in huis: Ginny is kort geleden bevallen van haar vijf kittens en we hebben onze eerste week erop zitten. In onze blog nemen we jullie mee in een dagboek van hun leven, waarbij we nu de eerste week van hun leven in beeld brengen. Bereid je voor op veel ‘aawwwwww’-momentjes, want wat zijn die rode rakkers schattig!
Dag 1
De kittens zijn geboren! Om 15u30 startte de bevalling en om 18.30 lagen alle vijf de rode rakkers aan de tepel bij Ginny. Ze ligt er tevreden en liefdevol bij en laat geen kans voorbij gaan om de kleintjes met haar poten naar zich toe te trekken en te wassen. Ze is dankbaar voor het door de SnuggleSafe (een warmtepad) verwarmde nest en kruipt hier zelf ook lekker tegenaan.
Ze doet haar moederlijke taken helemaal zoals je dat mag hopen van een moederpoes: ze voedt, wast en stimuleert de stoelgang van de kleintjes door over de buikjes te likken. Haar instinct zorgt dat ze luid spinnend in het nest ligt, waardoor de kittens de buik van mama goed weten te vinden. De oogjes en oortjes zijn natuurlijk nog potdicht en op dit moment is hun reukvermogen pas net in werking gezet, dus ze vinden voornamelijk door middel van trillingen de tepels. Ze kruipen nog wat stuntelig rondom Ginny en zien soms nog een poot van Ginny aan voor tepel, maar ze vinden hun weg uiteindelijk allemaal naar het melkparadijs!
Ginny herstelt, na het verorberen van een bak vol brokjes en het verslinden van een bakje kittenformule, best snel. Een kort kattenbakbezoek mag er natuurlijk ook niet aan ontbreken. Dit doet ze wel allemaal waar wij bij zijn, zodat iemand op haar kittens let. Zo aandoenlijk!
Bij haar tweede keertje buiten het nest, hebben we de kittens voorzichtig opgetild en gewogen. Gewichtjes waren keurig tussen de 92 en 110 gram. Ginny kreeg intussen een zakje vlees en keek alleen af en toe een beetje onzeker naar ons als een kitten begon te piepen. Maar ze had al snel door dat de kittens binnen no time weer in het nest lagen. Ze at dan ook vrolijk haar bakje leeg om vervolgens weer bij de kleintjes te gaan liggen. Het is bijzonder te noemen dat Ginny in die paar weken bij ons zoveel vertrouwen heeft gekregen in ons mensen.
Als we onze handen voorzichtig naar haar toe brengen terwijl ze weer bij de kittens ligt, begint ze nog harder te spinnen en kopjes te geven. Het liefst ligt ze met haar kop en kont in onze handen, terwijl de kleintjes bij haar drinken.
We krijgen geen genoeg van Ginny en het kleine grut, maar moeten onszelf laat op de avond toch losrukken van dit gelukkige tafereel om ook zelf even wat te eten. Toen we daarna voor het slapen nog even gingen kijken, lagen zowel moeder als haar kleintjes nog tevreden bij elkaar. Omdat het van groot belang is dat de kittens elke paar uur drinken en warm gehouden worden, hebben we ‘s nachts ook een bezoekje aan de kamer gebracht waarbij Ginny nog steeds alles onder controle had. Natuurlijk bleef ik nog even iets langer hangen, want hier loop je toch niet van weg!
Dag 2
De eerste ochtend na de bevalling de kamer inlopen, is gewoon even spannend. Je haalt je ‘s nachts van alles in je hoofd, maar het G-team was nog steeds helemaal in orde! Met een vers bakje kittenformule, een zakje vleesvoer en een opnieuw verwarmde SnuggleSafe in mijn handen, begin ik met mijn ochtendronde.
Terwijl Ginny haar buikje vol eet, verwarm ik het nestje opnieuw. Ik laat de deken waarop ze is bevallen nog even in het nest liggen, maar leg er al wel wat schone handdoeken onder, zodat we het nestje de komende dagen elke keer van een ‘schone laag’ kunnen voorzien. Ginny houdt me in de gaten, maar vertrouwt me genoeg om me mijn gang te laten gaan. Nadat ze haar bakje heeft leeggegeten, loopt ze al kopjes gevend een rondje om mij heen. We hebben zo’n geluk met deze lieve kroelpoes!
Deze middag werk ik weer bij Ginny in de kamer. Zij vindt het gezelschap fantastisch en komt af en toe even bij me kijken, waarna ze weer snel het nest in duikt. De kittens slapen vooral als ze niet vredig bij hun moeder aan het drinken zijn. Wanneer het lukt, neem ik een klein kijkje in het nest. Kleine ‘Sleeve’ doet het super en heeft geen enkele zichtbare achterstand op de rest van het nestje.
Bij eerdere nestjes hadden sommige kittens moeite met genoeg melk drinken bij de moederpoes, maar dat is hier (nog) niet het geval. Allevijf drinken ze hun buikjes vol en liggen ze er tevreden bij. Er is dan ook geen reden om bij te voeren met de kittenformule die Ginny ter ondersteuning wel twee keer per dag krijgt.
Uit de weegsessie die avond bleek inderdaad dat de kleintjes goed aankomen. De gewichten liggen nu tussen de 102 en 120 gram. Ginny staat er zelf ook op om gewogen te worden, omdat ze weet dat ze op de weegschaal wat lekkers krijgt.
Dag 3
Op dag drie beginnen de uiterlijke verschillen tussen de vijf rode rakkers iets duidelijker te worden. Het kitten dat als eerste werd geboren wordt steeds duidelijker de lichtste; hetzelfde mooie, lichte oranje van mama Ginny. Dit is het enige kitten zonder wit in het nest. Er zijn drie donkerrode kittens bij, daaronder valt Sleeve, met een mooie witte mouw aan een van de voorpootjes.
Een ander kitten heeft één vrijwel volledig witte achterpoot en één achterpootje met een witte band eromheen, deze noem ik voorlopig ‘Band’. Het andere donkeroranje kitten heeft twee witte voetjes aan de achterpoten en is bijna identiek aan het laatste kitten. Het enige duidelijke verschil op dit punt is dat de een iets donkerder oranje is dan de ander, want het vijfde kitten zit kwa kleur tussen het lichtste en de drie donkerdere kittens in. Bij het wegen weten we dus goed hoe we ze allemaal uit elkaar moeten halen.
De kittens dragen allemaal nog het restant van hun navelstrengetjes, kleine zwarte strengetjes bij hun navel. Deze moeten er de komende dagen af gaan vallen. Het is grappig te zien dat het instinct al goed zijn werk doet, want de kleintjes beginnen al naar ons te blazen! Bij het controleren van het nest, het vervangen van de deken en het brengen van een opnieuw verwarmde warmtepad en het wegen worden we begroet met het schattigste fenomeen ooit: blazende kittens.
Daaraan merken we dat hun reukvermogen steeds beter wordt. Ze ruiken iets wat niet moeder of broertje/zusje is, en instinctief proberen ze het af te schrikken. Natuurlijk vertellen we ze elke keer weer dat ze dat heel goed doen en dat we als de dood voor ze zijn.
Wat betreft gezondheid blijven zowel Ginny als de kleintjes het goed doen. Hun gewicht neemt keurig toe of – in Ginny’s geval – blijft mooi gelijk. De kittens wegen nu tussen de 118 en 130 gram.
Dag 4
We hebben de eerste navelstrengetjes in het nest gevonden. Deze vallen er automatisch tussen de 3e en de 5e dag af. Nu hebben ze dus alleen nog heel schattige, roze naveltjes. Bij het oppakken van de kittens, voelen we steeds duidelijker dat de kracht in de pootjes toeneemt. Ze grijpen zich namelijk steeds meer stevig vast aan ons.
Ze worden ook elke dag vocaler: het protest bij het oppakken verschilt per kitten en per keer, maar sommigen maken er een heel orkest van, wat behoorlijk op de lachspieren werkt. We proberen deze protestliederen wel te beperken, om de stress bij Ginny niet teveel te laten oplopen.
Terwijl wij tijd doorbrengen bij het nest, pakt Ginny lekker tijd voor zichzelf. Ze loopt dan de kamer door, daagt ons uit om te spelen en wast zich op een afstandje. Echt alsof ze dan de rust heeft om die zelfzorg toe te passen. Natuurlijk spelen, knuffelen en verwennen we haar in die periode. Vaak komt ze ook gewoon even bij ons staan om met ons het nest in te kijken. Dan zie je de moederliefde er vanaf spatten.
We mogen veel met de kittens, maar beperken dit nog wel zoveel mogelijk buiten het nest om. Het kan een moederpoes onzeker maken als we ons als mensen té veel bemoeien met haar kinders. We merken bij het wegen dat Ginny er een ritueel van maakt om met ons mee te lopen naar de weegschaal. Daar wil ze haar kittens dan even op de neus aanraken, voordat ze weer wegloopt richting haar nest. Bijna of ze wil zeggen: “En nou weer terug in het nestje, he?”.
Inmiddels wegen de kittens tussen de 134 en 152 gram en komen ze allemaal elke dag goed aan. Nog steeds keurig op schema!
Dag 5
Het eerste oogje is voorzichtig open aan het gaan. De lichtst oranje van alle kittens, die we stiekem al Gimli hebben genoemd, spiekt door een heel klein kiertje naar ons. Grappig, want Gimli was ook de eerste die geboren werd.
Verder zien we niet heel veel verschil in de ontwikkeling van de kittens. Vaak zie je nog wel dat het laatst geboren kitten ook achterloopt op de rest van het nest, zowel in gewicht als in ontwikkeling. Maar dat is hier niet het geval.
Het zegt iets over het moederschap van Ginny, maar ook over de algemene gezondheid van haar en haar kittens, dat de ontwikkeling redelijk gelijk op gaat. Ze groeien hard en wegen tussen de 164 en 176 gram. Dat betekent dat ze inmiddels al ruim 1,5 keer zo zwaar zijn als hun geboortegewicht. Wauw!
Dag 6
De kittens worden nu echt wel iets beweeglijker. Je merkt dat ze langzaam hun hoofdjes proberen op te tillen, maar dat gaat nog wel heel moeilijk, hoor! Het zijn net kleine ‘wobbleheads’, de kleine kopjes wiebelen ongecontroleerd op hun lijfjes terwijl ze op zoek zijn naar moedermelk. Erg lachwekkend.
Gimli opent vandaag zijn tweede oogje, maar je merkt dat hij (?) nog niet echt veel ziet. Het ziet er natuurlijk wel superschattig uit. Hij is aan de vroege kant, zijn broers/zussen lijken nog lang niet zover te zijn. Ik ben benieuwd of zijn ontwikkeling blijft voorlopen op die van zijn broertjes/zusjes!
Verder begint de concurrentie om de tepels vandaag. Je zou zeggen dat met tien tepels en vijf kittens er genoeg ruimte zou zijn voor alle kittens. Maar nee; je ziet regelmatig dat een van de kittens iets later aanschuift en er dan op gebrand is om een al bezette tepel over te nemen. Ginny laat het allemaal over zich heenkomen en grijpt niet in. Het schijnt zo te zijn dat dit concurreren om de tepel al deel is van de ontwikkeling tot een volwassen kat en dus ‘gezonde’ concurrentie betreft. We proberen ons zoveel mogelijk in te houden om niet af en toe in te grijpen, maar soms neemt ons eigen pleegouderlijk instinct het over. Dan leggen we de herrieschopper dichtbij een andere tepel in de hoop dat die daar gaat drinken. Ginny laat dit allemaal superlief toe. In andere zaken zoekt ze actiever steun. Ze vindt het bijvoorbeeld nog steeds heel fijn als we bij haar zitten terwijl ze aan het voeden is en haar intussen kriebeltjes geven.
Dag 7
Ginny begint steeds meer tijd door te brengen op andere plekken dan in het nest bij de kittens. We hebben een camera in de kamer gehangen, waarmee we zien wanneer ze zich wel of niet in het nest bevindt. Nou hoeft ze er niet non-stop bij te zijn, maar de kittens moeten natuurlijk wel warm gehouden worden.
We kunnen Ginny’s aanwezigheid in het nest moeilijk afdwingen, maar hierop hebben we wel wat actie ondernomen. Elke 6 uur verwarmen we de warmtepad – de SnuggleSafe – opnieuw op. Deze kruik houdt het nest warm als Ginny dat niet doet. Bijkomend voordeel: Ginny vindt de extra warmte zo fijn dat ze weer meer in het nest te vinden is.
Verder blijft Ginny overigens een fantastische moeder en doen de kittens het nog steeds heel goed. De kittens wegen inmiddels al tussen de 184 en 196 gram! Dat is bij allemaal ongeveer een verdubbeling van het gewicht in slechts één week tijd.
De tijd gaat hard en al met al lijkt er veel te zijn gebeurd in de eerste week, maar de kittens liggen echt voornamelijk nog heel dicht bij Ginny of anders op een hoopje bij elkaar. We genieten van de tijd die we bij het G-team doorbrengen en zorgen vooral dat Ginny van alles voorzien is. Komende week zouden de andere oogjes open moeten gaan, worden de kittens beweeglijker en zal het eerste beetje spel zich gaan uiten. Wij kunnen niet wachten, maar weten ook dat we over een paar weken verlangend terugkijken naar die vredige eerste week.