Onze eerste zwangere poes is gearriveerd! In deze blogpost ga ik in op hoe wij ons voorbereidden op haar komst, hoe we de kittenkamer indelen en wat wij op de planken hebben staan om moederpoes Ginny een vijfsterrenverblijf te geven op onze kittenboerderij.
Neem je een kitten in huis, dan kun je ervan uitgaan dat je meubels in eerste instantie niet veilig zijn en dat je kittens mogelijk zelfs tegen je benen aan omhoog klimmen. Hun tomeloze energie moet namelijk ergens naartoe. Gewoon ‘nee’ zeggen en verwachten dat ze zich gedragen, is echt niet voldoende. En van boos worden wordt hun energie ook niet minder. Maar hoe ga je er dan wel mee om?
In de laatste blog in de reeks over verwilderde kittens hebben we het erover hoe we kittens die niet aan het huiselijk leven en mensen gewend zijn – die daardoor nog weinig of geen vertrouwen hebben in de mens – omtoveren tot huiskatjes.
Socialisatiekittens vertrouwen mensen niet. De reden hierachter is dat ze nog (onvoldoende of) geen positieve sociale interactie hebben gehad met mensen en alles wat hoort bij een leven bij mensen in huis. Als jij deze groep kittens gaat socialiseren, dan is het jouw taak om dit vertrouwen te winnen. Hoe lief en leuk jij ook bent, je zult zien dat dit zonder middelen (bijna) niet gaat. Daarom bespreek ik in deze blog welke middelen ons helpen bij dit proces.
Als ik kijk naar de (semi-)verwilderde kittens die wij tot nu toe hebben opgevangen, dan kan ik deze redelijk onderverdelen in drie verschillende types met elk een iets andere aanpak. Toevallig zitten alle drie de types in de drie kittens van het F-team. In deze post ga ik op de socialisatie van deze drie types in.
Het F-team, een moederpoes en drie kittens van vijf weken bij binnenkomst, bleek al best een uitdaging in de socialisatie. Er werd gespuugd, geblazen en geslagen. En moederpoes liet zich in het begin gewoon niet zien. Hoe pak je zo’n nestje aan? In de blog van vandaag schrijf ik welke eigenschappen je moet inzetten bij de socialisatie van zo’n nestje.